زبان و آداب و رسوم جودو

جودو یک کلمه ژاپنی است به خاطر اینکه جودو در ژاپن ابداع شده است. یاد گرفتن نام تکنیک ها به ژاپنی به چند دلیل مهم است. اولین منظور از گرفتن این اصطلاحات آن است که کسانی که این ورزش را در کشورهای مختلف انجام می دهند قادر باشند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و در مسابقات بین المللی از این اصطلاحات استفاده کنند.استفاده از لغات ژاپنی باعث می شود که جودوکاران کشورهای مختلف به راحتی بتوانند با یکدیگر تمرین کنند و همدیگر را بفهمند.بنابراین هر جای دنیا که بروید و بخواهید ورزش جودو را دنبال کنید دانستن اصطلاحات کمک می کند حرف استاد یا حریف تمرینی یا هر کس دیگری را متوجه شوید.دوم اینکه یاد گرفتن اصطلاحات ژاپنی جودو باعث می شود که در مسابقات حرف داور را بفهمید و از دستورات او اطاعت کنید . معمولا در تمام طول مسابقه تمام دستورات و امتیازات به ژاپنی بیان می شود . در بسیاری از مسابقات جودو کار به دلیل ندانستن اصطلاحات و نفهمیدن حرف داور مسابقه را واگذار کرده است . سوم دانستن نام تکنیک ها به زبان اصلی به جای ترجمه آن به زبان خودتان برای همه راحت تر خواهد بود . برای مثال برای مربی گفتن « سی او ناگه » در هنگام مسابقه به جای گفتن پرتاب شانه با دو دست راحت تر خواهد بود . یکی دیگر از جنبه های یاد گرفتن اصطلاحات ژاپنی احترام گذاشتن به آن زبان می باشد . بنیانگذار جودو ژاپنی بود است. استفاده از زبان ژاپنی نشانه ی احترام گذاشتن به کشوری است که این ورزش رزمی در آن جا شروع شده است . از آن جایی که تمام ورزش های هنر های رزمی مرکزشان در ژاپن می باشد و از استاندارد های ژاپنی استفاده می کنند دانشجویان باید اصطلاحات آن را یاد بگیرند .

تجهیزات ورزش جودو 

یکی از تجهیزات لازم برای آموزش جودو تشک مخصوص جودو می باشد.( تاتامی ) تشک باید دارای ضخامت کافی باشد تا وقتی که جودوکار به زمین پرتاب می شود دچار صدمه نشود.تمام مهارت های جودو می تواند روی تشک جودو تمرین شود.هرگز نباید روی تشک جودو با کفش راه رفت چون سنگ ریزه وچیزهای که به ته کفش چسبیده ممکن است در روی تشک باقی بماند و سبب صدمه دیدن پاها یا بدن جودوکاران شود.از لوازم دیگر جودو لباس مخصوص تمرین جودو می باشد که به آن جودوگی ( judo gi ) گفته می شود.لباس های دیگری هم برای تمرین جودو وجود دارد که اغلب آن را با نام کی کوگی می شناسند اما جودوگی لباسی است که مخصوص تمرین جودو طراحی شده است.قسمت بالای یونیفرم از پارچه کتانی دولا دوخته شده است تا به هنگام کشیدن حریف پاره نشود.شلوار جودو هم محکم است و در قسمت زانو دارای وصله می باشد تا زود ساییده نشود. قسمت آخر لباس جودو کمربند مخصوص می باشد که بر روی یونیفرم بسته می شود و از پارچه ی کتانی که چند بار دولا و تا شده تا استحکام آن زیاد شود و به راحتی پاره نشود دوخته شده است.امروزه دسترسی به دستگاه های بدنسازی از ضروریات تمرین جودو می باشد.اگر چه مهارت زیاد داشتن در مسابقه بر ضد حریف لازم است اما داشتن نیروی زیاد می تواند میزان موفقیت جودوکار را زیادتر کند.هر جودوکار برای پیشرفت در ورزش جودو به یک تشک،یک یونیفرم و یک حریف تمرینی خوب نیاز دارد.

لباس : رقابت کنندگان باید از لباس مخصوص جودو استفاده نمایند. پیراهن این لباس باید به اندازه کافی بلند بوده و روی باسن را بپوشاند آستینها باید آزاد بوده و بلندی آن به حدی باشد که بیش از نصف طول ساعد را بپوشاند . شلوار نیز باید آزاد باشد و حد اقل تا نصف ساق پا را بپوشاند . شرکت کنندگان کمربند سفید یا قرمزی را به عرض تقریبی 5 سانتیمتر ، مورد استفاده قرار میدهند. این کمربند باید به حد کافی بلند باشد به گونه ای که دوبار دور کمر پیچیده شود و در حدود 15 سانتیمتر نیز از طرفین بعد از گره آویزان بماند. همچنین کمربند باید محکم بسته شود تا از بیرون پیراهن جلوگیری نماید.

شرکت کننده نباید هیچگونه وسیله فلزی (مانند ساعت، انگشتر، گردنبند و…) که ممکن است به حریف آسیب برساند، همراه داشته باشند.

جودو  یک فعالیت ایده ال برای همگان است و تنها یک ورزش رزمی نیست. این ورزش فقط جنبه فیزیکی ندارد بلکه جنبه فلسفی آن نیز به همان اندازه قابل اهمیت است و تمرکز حواس در اجرای هر فنی مهم می باشد . تمرین صحیح جودو باعث پیشرفت و هماهنگی اعضای بدن می شود و برای ماهیچه ها و عضلات مفید بوده ، تحمل و کنترل انسان را زیاد می کند و او را انعطاف پذیر می نماید.

هدف از رقابت جودو ، پرتاب حریف و نگهداشتن وی بر روی زمین به مدت 30 ثانیه می باشد که این عمل از طریق فشار آوردن بر حریف بوسیله قفل کردن دستها یا نگهداشتن در ناحیه گردنی سینه به عمل می آید. مبارزه کنندگان در ابتدا روبروی یکدیگر ایستاده و بعد از تعظیم نمودن به یکدیگر یقه لباس همدیگر را می گیرند . آنها در گرفتن پاها و یا کمربند جهت انجام پرتاب مجاز می باشند . از آنجاییکه پرتابهای جودو خطرناک است ، لذا جودوکاران سیستم هایی را می آموزند که موجب کاهش فشار در هنگام سقوط گردد. در ورزش جودو چگونگی ایستادن در مقابل حریف ، انتخاب تکنیک و یافتن موقعیتهای مناسب برای اجرای آن و همچنین شیوه اجرای تکنیک برای زمین زدن حریف همگی تابع ویژگی ورزشکاران این رشته می باشد. این ورزش مانند کشتی در وزنهای مختلف بصورت انفرادی در داخل تیم برگزار می شود. مدت زمان مسابقه جودو و برگزاری آن در مسابقات قهرمانی جهان و مسابقات المپیک توسط نظامنامه فدراسیون جودو تعیین میگردد.